Η Ευαγγελία Ευσταθίου έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να μας μεταφέρει την αίσθηση κάθε σκηνής τόσο που νιώθεις πως ζεις τα γεγονότα αυτοπροσώπως, όχι πως κοιτάζεις χάρτινες σελίδες γραμμένες με μελάνι. Αν είστε λάτρεις του ρομαντικού, όμως θέλετε να διαβάσετε κάτι με επιπλέον άρωμα μυστηρίου και αίσθηση κινδύνου, είστε στο σωστό μέρος.
Η γραφή της σε ταξιδεύει και ο τρόπος που μεταφέρει το συναίσθημα στον αναγνώστη είναι έντονος και γεμάτος πάθος για λύτρωση, έρωτα και προπάντων ζωή. Η πλοκή προχωράει αβίαστα και οι σελίδες γυρνάνε γρήγορα, με αμείωτο ενδιαφέρον για την συνέχεια. Πέντε ονόματα όμως ένα και μοναδικό πρόσωπο. Ένας άντρας σκληρός και μυστήριος σαν απλησίαστο όνειρο, μα είναι τόσο ελκυστικό το σκοτάδι του που ακόμα και η πιο φωτεινή σπίθα παρασύρεται και χάνεται.
Οινοποιός, ψυχολόγος, συγγραφέας και πρώην αλεξιπτωτιστής, ο σημαδεμένος σε σώμα και ψυχή Ρωμανός Κατράς ψάχνει να βρει τον πραγματικό ένοχο για την διπλή δολοφονία για την οποία τον καταδίκασαν. Ενώ έχει αποδιώξει κάθε συναισθηματική ανάγκη πέφτει στα δίχτυα της ίδιας του της παγίδας και μπλέκεται σε ένα παιχνίδι δικαίωσης, έρωτα, αγάπης.
Η Σάνια Παρίσι βλέπει το ροζ συννεφάκι της να γκρεμίζεται και εκείνη είναι ανήμπορη να κάνει κάτι για να μαζέψει ό,τι μένει στα χαλάσματα. Όλα όσα ήξερε, όλοι όσοι αγάπησε, όλα τα δεδομένα της ζωής της καταρρίπτονται και πρέπει από κάπου να πιαστεί για να μην παρασυρθεί και αυτή στην θύελλα των γεγονότων. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως η αλήθεια βρίσκει πάντα τον τρόπο της να αποκαλυφθεί. Και τότε κανένας δεν γλυτώνει από τις συνέπειες.
Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα ρομαντικά μυθιστορήματα βιβλία που έχω διαβάσει. Κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία και κάθε πρόταση αποτελεί μια πανδαισία εκπλήξεων και αποκαρδιωτικών εξελίξεων. Και κάτι αποκλειστικά υποκειμενικό για το τέλος, ήθελα τόσο πολύ να διαβάσω ένα πιο σκοτεινό τέλος σε σχέση με το ήδη υπάρχων, αλλά η συγγραφέας δεν μου έκανε το χατίρι. Χαλάλι όμως, γιατί οι δύο μέρες που χρειάστηκα για να το ολοκληρώσω ήταν το κάτι άλλο. Και, έτσι για να γραφθεί στα πρακτικά, είμαι σχετικά αργός αναγνώστης.
Θα σας αφήσω κάπου εδώ, κλείνοντας με ένα αγαπημένο μου απόσπασμα από το βιβλίο για να πάρετε μια ιδέα. Καλές αναγνώσεις.
-Έλενα Ζερβάκου Ζελίν
Photo by Ithalu Dominguez on Pexels.com
“Αν τον άνεμο ρωτήσεις, θα σου πει να στρέψεις αλλού το βλέμμα. Άγγιξε τον ήλιο και θα δεις πως θα καείς. Κοίτα τον ώρα πολλή και θα δεις πως θα τυφλωθείς. Άκου τον άνεμο, άκου τον. Αυτός λέει πάντα την αλήθεια.”
Opmerkingen