Photo by Wallace Chuck on Pexels.com
Το έχουμε διαβάσει χίλιες φορές και το έχουμε γράψει τόσες και άλλες τόσες. Ο χαρακτήρας κοιτάζεται στον καθρέπτη και περιγράφει τον εαυτό του. Ο χαρακτήρας κοιτάζει στον καθρέπτη και περιγράφει ένα δεύτερο άτομο που στέκεται πίσω του. Αρκετά πια με τους καθρέπτες και τις λοιπές αντανακλαστικές επιφάνειες! (βλ. θάλασσα, λίμνη, παράθυρο, παρμπρίζ, βιτρίνα κλπ) Αν και δηλώνω ένοχη και πιστεύω πως υπάρχει ακόμα δημιουργικός και σχετικά πρωτότυπος τρόπος να χρησιμοποιηθεί το συγκεκριμένο μέσο και θα προσπαθήσω να γράψω κάποιο άρθρο προς την εξιλέωση των καθρεπτών, σήμερα θα μιλήσουμε για εναλλακτικούς τρόπους για να περιγράψουμε τους χαρακτήρες μας. Πάμε λοιπόν.
1.Αυτό το πρώτο απευθύνεται κυρίως σε όσους θα συμπεριλάβουν κάποιο ρομαντικό ενδιαφέρον για τον πρωταγωνιστή, για να φύγει από τη μέση, αν και μπορεί να δουλέψει και σε άλλες περιπτώσεις. Όταν συναντάει για πρώτη φορά κάποιον που τον ελκύει, οι σκέψεις του μπορεί αν πάνε στα θετικά και τα αρνητικά της εμφάνισής του (και όχι μόνο) Διευκρίνιση, όταν λέω θετικά και αρνητικά εννοώ όσων αφορά τις ανασφάλειες του εκάστοτε πρωταγωνιστή. π.χ. ο πρωταγωνιστής μας αράζει σε ένα καφέ με την παρέα του (προ ή μετά ιού μην ξεχνιόμαστε) και τσουπ, μπαίνει στο χώρο το άτομο του πόθου του και αμέσως σκέφτεται πως αν δεν είχε πάρει εκείνα τα παραπάνω κιλά μέσα στις γιορτές ίσως να είχε μια ελπίδα να γυρίσει να τον κοιτάξει, ή πως αν τα μαλλιά του ήταν ξανθά και όχι κορακί μπορεί και να του έριχνε ένα τόσο δα βλεμματάκι. Λέμε ένα π.χ. μην δαγκώνετε.
2.Αντίστοιχα όταν ο πρωταγωνιστής βρίσκεται σε ένα αγχωτικό περιβάλλον όπου νοιώθει πως (κατά)κρίνεται το μυαλό του θα πάει αμέσως σχεδόν στην εμφάνισή του. Όπως για παράδειγμα αν ανέβηκε για πρώτη φορά σε σκηνή για να πάρει μέρος σε μια παράσταση, να τραγουδήσει, να χορέψει, όταν μπαίνει για πρώτη μέρα στην καινούρια του δουλειά κλπ κλπ
3.Όταν είναι ντυμένος για ένα επίσημο γεγονός, αν σήμερα έχει φροντίσει περισσότερο ή λιγότερο την εμφάνισή του από ότι συνήθως ή είναι απόκριες και φοράει στολή, τότε είναι πολύ πιθανό να συγκρίνει στο μυαλό του την τωρινή με την συνηθισμένη του εικόνα.
4.Αν συναντά για πρώτη φορά κάποιον συγγενή τότε σίγουρα μέσα του θα γίνει κάποια σύγκριση σε σχέση με τον εαυτό του. Ή μπορεί να πεταχτεί η θειά του που λατρεύει να τον κάνει ρεζίλι και να φωνάξει πως “Πω πω να κοίτα από το σόι του πατέρα σου την πήρε αυτή τη μύτη του γυπαετού!” Επίσης να σημειώσω πως όχι, δεν είναι τόσο απίθανο όσο μπορεί να νομίζεις να έχει συγγενείς που δεν τους έχει γνωρίσει. Έχεις ιδέα πόσο γρήγορα και πόσο σύντομα μπορεί να μεγαλώσει ένα γενεαλογικό δέντρο; Τι όχι; Μόνη μου; Καλώς, πάμε στο τελευταίο τότε.
5.Δεν υπάρχει λόγος να περιγράψεις λεπτομερώς την εμφάνιση του πρωταγωνιστή σου την πρώτη φορά που τον συναντά ο αναγνώστης. Καλύτερα να μοιράσεις τις δώδεκα σελίδες που μόλις έγραψες σε διάσπαρτες σκηνές μέσα στην ιστορία. Μην φοβάσαι, δεν πρόκειται να χαλάσει η εικόνα του στα μάτια του αναγνώστη. Ίσα ίσα που το πιο πιθανό είναι να ξεχάσει κάθε λέξη που με τόση μαεστρία και τέσσερις μέρες ψάξιμο σε ιντερνετικά και μη λεξικά έβαλες σε σειρά, μόλις αλλάξει σελίδα. Άσε να το ανακαλύψουμε και αυτό σταδιακά μέσα στο κείμενο. Ξέρεις πόσες φορές διαβάζω ένα κείμενο και έχω στο μυαλό μου τον χαρακτήρα με το μαλλί πυρρόξανθο και κάπου στα μισά μαθαίνω πως ήταν πιο μαύρο και από της Χιονάτη; Ε εκεί είναι που γίνεται το κλικ που λένε.
Αυτά είχα για σας σήμερα. Ελπίζω όπως πάντα να σας το άρθρο και να σας βοήθησε έστω και λίγο. Εμείς θα τα πούμε την επόμενη φορά. Μέχρι τότε να περνάτε καλά.
-Έλενα Ζερβάκου Ζελίν
Comments